- τιτανοκτόνος
- -ον, Ααυτός που επιφέρει τον θάνατο στους Τιτάνες («ὅπλον... μέγα Τιτανοκτόνον», Βατραχομ.).[ΕΤΥΜΟΛ. < Τιτᾶνες + -κτονος (< κτόνος < κτείνω), πρβλ. παιδο-κτόνος].
Dictionary of Greek. 2013.
τιτανοκτόνος
Look at other dictionaries:
Τιτανοκτόνον — Τῑτᾱνοκτόνον , Τιτανοκτόνος slaying Titans masc/fem acc sg Τῑτᾱνοκτόνον , Τιτανοκτόνος slaying Titans neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
-κτόνος — (AM κτόνος) β συνθετικό λ. τής Ελληνικής που ανάγεται στο ρ. κτείνω και που δηλώνει τον φονέα αυτού που σημαίνει το α συνθετικό (πρβλ. αδελφοκτόνος, πατροκτόνος). Σπανίως απαντά ως προπαροξύτονο με παθ. σημ. (ταυρόκτονος «αυτός που σκοτώθηκε από… … Dictionary of Greek
